Nu rest ons nog de belangrijke vraag te beantwoorden:
Komt een combinatie van deze standsafwijkingen voor en zo ja, wat zijn de gevolgen?

Het antwoord is ja en de gevolgen zijn ernstig.

Dat deze gevolgen ernstig zijn laat zich eenvoudig verklaren:
Combineert men A met B aan dezelfde zijde (hetgeen meestal het geval is) dan is C1 ver naar ventraal onder C0 geplaatst, dit gewricht is gefixeerd (geen translatie) terwijl C2 naar dorsaal staat t.o.v. C3. Ook dit gewricht is gefixeerd (geen translatie). De proc. transversi van C1 en C2 liggen dus ver uiteen, de eerste naar ventraal, de tweede naar dorsaal en het gewricht C1/C2 is daar het enige gewricht waar beweging mogelijk is. Het ganglion cervicale superior, dat direct tegen deze twee dwarsuitsteeksels aanligt, wordt derhalve sterk mechanisch geprikkeld bij elke hoofdbeweging. Vanuit dit ganglion gaan vezels direct de hersenstam in, echter ook naar de arteria vertebralis en naar de carotis interna. Deze prikkeling van dit ganglion veroorzaakt vaatspasmen in het gezicht (dat bleek ziet) en in de hersenen en in de hersenstam.

Dit leidt onvermijdelijk tot verlies van hersenweefsel. Waar dit verlies optreedt hangt af van de bloedvatverdeling in de hersenen (de vorm van de "arterieboom”) die vrij zeker erfelijk bepaald wordt.

De hersenen zijn de belangrijkste "computer" van ons lichaam waarin men een drietal functies kan localiseren:

1. Het centraal autonome zenuwstelsel van waaruit ons lichaam vegetatief wordt bestuurd.
2. Het willekeurig zenuwstelsel dat via de wil ons lichaam bewegingen laat maken.
3. Gevoelsleven: vreugde, verdriet, geluk, blijdschap, woede etc.

Het afstervende hersenweefsel wordt vervangen door bindweefsel waardoor de beruchte plaques ontstaan. Tevens is dit zieke weefsel bij uitstek een plaats waar zich een virus kan nestelen (zie het onderzoek van dr. H. van Noort bij het TNO Delft, een mededeling in Hersenwerk 2002 nieuwsbrief 28 van de Werkgroep Voorlichting en Educatie van het Nat. Comitee Hersenwerk 2002).

Worden de gemelde afwijkingen B en C ook nog gecombineerd met A dan wordt het ziektebeeld gecompliceerd met depressie verschijnselen.

Ik heb afwijking A en B homolateraal wegens de zeer ernstige gevolgen de Fatale Combinatie genoemd.

De afwijking A en B contralateraal geeft ook ernstige gevolgen doch later en veel minder ingrijpend. Ik noem dit de Ernstige Combinatie.

Nu doet zich de vraag voor:
Bij welke aandoeningen zijn deze foutstanden gevonden, bij hoeveel personen en hoe groot is de correlatie tussen ziektebeeld en de foutstanden?

Ik bespreek daartoe eerst de Fatale Combinatie in relatie tot enkele ziektebeelden.

De Fatale Combinatie

1. Schizofreni
   Zeven jaar geleden behandelde ik mijn eerste schizofreni patiënt, een toen 21-jarige man die enige psychoses had gehad, die begonnen waren na een reeks accidenten. Mij viel de ernstige afwijkingen hoog in de nek op en ik kreeg de gedachteflits dat hier mogelijk een oorzakelijk verband kon liggen. Meerdere patiënten volgden, zeker nadat ik een vergadering van de vereniging van schizofrenie patiënten bezocht had. Ik mocht daar iedereen onderzoeken en men deelde mij mee dat één persoon niet schizofreen was: of ik die maar wilde aanwijzen onder de 15 aanwezigen. Dat lukte mij binnen een kwartier: die persoon was de enige zonder Fatale Combinatie. Er was een 100% correlatie. Totaal werden 100 patiënten behandeld. Alle diagnoses werden gesteld door psychiaters. De ziekte breekt meestal uit 3 tot 6 maanden na het laatste ongeval.
2. M. Parkinson
   Alle diagnoses door neurologen gesteld. De correlatie met de Fatale Combinatie is 100%. Aantal patiënten 83. Opvallend is dat hier de ziekte uitbreekt 15 tot 20 jaar na het laatste ongeval.
3. Multiple Sclerose
   Alle diagnoses door neurologen gesteld. Correlatie 100%. Aantal patiënten 61.
4. Borderline syndroom
   Alle diagnoses door psychiaters gesteld. Aantal patiënten 14. Correlatie 100%. Allen hadden naast de Fatale Combinatie ook de depressiestand van C1.
5. Gilles de la Tourette syndroom
   19 patiënten met de Fatale Combinatie. Diagnose door een psychiater gesteld.
6. M. Alzheimer
   Diagnose gesteld door specialist of huisarts. Aantal patiënten 11.
7. Autisme
   De diagnose werd door een specialist gesteld. Aantal patiënten 95 (waarvan 59% na een abnormale bevalling).
   Autisten met de Fatale Combinatie spreken in de regel niet en begonnen met praten na behandeling.
   Autisten met de Ernstige Combinatie spreken wel, maar zij leven in hun eigen wereld en zijn moeilijk handelbaar. Soms lijden de autisten aan epileptie. Hun gedrag veranderde in de loop van het jaar na behandeling.
8. Syndroom van Guillan-barre
   Spieratrofie met veel eiwit in de liquor. 4 patiënten. Diagnose door de neuroloog gesteld.

   
   De Fatale Combinatie met de Depressiestand
   Zowel schizofreni als borderline syndroom kunnen voorkomen met de depressiestand. Deze patiënten zijn extreem suicidegevaarlijk.

9. Manisch-Depressieve psychose
   Alle diagnoses door psychiaters gesteld. Aantal patiënten 22. Correlatie 100%.
10. Narcoleptie
    Hiervan zag ik 1 patiënt.
11. ALS
    13 patiënten. Allemaal met de Fatale Combinatie.

De Ernstige Combinatie
Vervolgens zal ik de Ernstige Combinatie bespreken (Whiplash afwijking plus tongbeen fenomeen heterolateraal)

1. M. Alzheimer
   Blijkbaar is deze afwijking toch ernstig genoeg om, wanneer die lang bestaat op latere leeftijd, dementie te veroorzaken. Aantal patiënten 11. De patiënten hadden of de Fatale Combinatie of de Ernstige Combinatie.
2. Fobie-Patiënten
   Aantal patiënten: 36.
3. Boulimia
   9 patiënten, allen met een fors overgewicht. Eén vrouw had een whiplash afwijking met depressiestand.

Deze waarnemingen lijken mij een ernstige aansporing te bevatten om bij dit soort aandoeningen van neurologische en psychiatrische aard eens een kijkje onder de schedel te nemen in plaats van alleen maar er in.

Wij moeten nu bekijken of er met de behandeling resultaten geboekt zijn. Hierbij gelden enige overwegingen: afgezien van de depressiestand van C1 die naast prikkeling van het gangl. cerv. sup. ook een mechanische prikkeling van de nervus vagus veroorzaakt (gevolg depressie = vagotonie en angst en paniekstoornis = sympaticotonie) geven de whiplashafwijkingen gecombineerd met de foutstand van C1 met tongbeen fenomeen een sympaticotonie en daardoor vaatspasmen - weefseldegeneratie - weefselversterf. Een patiënt bevestigde mij deze gedachtengang: een jonge man kwam als een zombi de spreekkamer binnen. Bij navraag bleek hij een schizofreen beeld te tonen (wanen, stemmen ect.) weshalve een psychiater hem antipsychotica had gegeven. Hij kwam wegens nekklachten. Hij had geen van de drie afwijkingen, slechts wat lichte foutstanden van C2 tot C6. Hij was dus volgens mijn inzichten niet schizofreen, maar wat dan wel? Indringende vragen leverden het antwoord: hij was verslaafd en gebruikte een halve tot een gram amfetamine per dag! En amfetamine is een sympatocomimeticum dat dus bij overdosis dezelfde verschijnselen teweeg brengt als een mechanische prikkeling van het gang. cerv. sup! Zeer leerzaam. Hoe langer deze prikkeling bestaat, hoe groter het weefselverlies.

Zijn er aanwijzingen dat correctie van de bovenstaande wervelfoutstanden op den duur verbetering geeft bij vermelde aandoeningen?

Het antwoord is JA.

Hier volgt een bespreking van de waargenomen veranderingen. Helaas kan ik niet alle patiënten bespreken daar een aantal verhuisd is en ik het nieuwe adres niet kon achterhalen, en een aantal is te recent behandeld om resultaten te kunnen verwachten.

Verder moet men bedenken dat langdurig bestaande foutstanden tenslotte substantieel weefseldegeneratie geven. Een herstelperiode kan jaren duren zeker bij oudere patiënten.

Gilles de la Tourette syndroom: De jonge patiënten reageerden zeer positief na nekcorrectie.

Syndroom Guillan-barre: man, 60 jaar, degeneratie van de spieren van armen en benen, moest de trap worden opgeduwd, behandeld nov. 1998. Na een half jaar spieratrofie weg, behalve nog iets in de rechter hand. Loopt de trap op met twee treden tegelijk.
Ook de andere patiënten reageerden positief na behandeling.

Bij de Manisch-depressieven stopten de manische fasen (tenzij natuurlijk door het stoten van het hoofd hernieuwde foutstanden ontstaan). De depressie vermindert langzaam, de aandacht gaat meer naar "buiten" en er worden nieuwe dingen ondernomen. De meeste patiënten kunnen zonder medicijnen en zonder emotionele stoornissen leven.

De door mij gevolgde Schizofrenen knapten erg op: wanen verdwenen, de stemmen zakten weg (zeker na het gebruik van propranolol erbij). Het kost uiteraard moeite het normale leven weer op te vatten, doch mijn eerste patiënt heeft een baan op een ministerie en gebruikt geen medicatie. Psychoses komen uiteraard niet meer voor, tenzij de patiënt weer ernstig zijn hoofd stoot waardoor het ganglion C.S. opnieuw door foutstanden wordt geprikkeld (lit. 1, 2, en 3).

Ten aanzien van de Parkinson patiënten het volgende: een aantal was geopereerd, de meeste gebruiken nu minder medicijnen en één patiënt verraste mij. Deze man (1932) in 1994 behandeld vertoonde voorjaar 1999 geen stijfheid of tremoren meer. Bij deze patiënt van de Leidse Universiteits kliniek werd de medicatie gestopt. Hij vertoont nog een zeer lichte dyskinesie.

De Borderline patiënten reageerden zoals de schizofreni patiënten. De depressiestand heeft neiging tot recidief. Een operatieve fixatie CVC2 dient hier overwogen te worden daar het ligamenturn transversum atlantis vermoedelijk te veel is gerekt. Deze operatie wordt bij rheuma patiënten toegepast. Men moet uiteraard wel de wervels in de juiste stand fixeren!

De ervaring met de Multipele Sclerose patiënten is gunstig: het proces stopt. Er treedt een verbetering op waarna de situatie stationair blijft. Een patiënte kon ik jaren volgen. Van een 19-jarig meisje is een MRI genomen een jaar voor haar behandeling. Zij had last van cerebraal braken. Dit verdween na een paar maanden. De tweede MRI een half jaar na de behandeling toonde een belangrijke verbetering. Zij heeft tot heden geen klachten meer (zie foto's)

Links: voor de behandeling; rechts: na de behandeling

De Alzheimer patiënten zijn te recent behandeld voor een beoordeling.

De Fobie patiënten tonen een mooie verbetering: de nachtmerries verdwijnen en de angsten nemen af. Het leven krijgt weer meer "ruimte".

De Boulimia patiënten reageerden direct na de eerste behandeling. De eetdwang nam spectaculair af, om na enige weken geheel te verdwijnen.

Tenslotte de Autisten. Ook hier een duidelijke vooruitgang. Meestal duurt het enige jaren, daar een belangrijke retardatie moet worden ingehaald. Een meisje met selectief mutisme is genezen. Over het algemeen verbeteren de schoolprestaties en het contact met de medeleerlingen. Een 29-jarige autist (die inmiddels schizofreen verklaard was zonder ooit psychotisch te zijn geweest) heeft nu een baan bij de gemeentelijke groenvoorzieningen.
Zeer opvallend was de verandering bij een 6-jarig meisje, in een Rotterdams ziekenhuis onder behandeling voor de diagnose syndroom van West. Zij had het tongbeen fenomeen met aan dezelfde zijde een depressiestand. Eén behandeling was voldoende met een controle na 14 dagen. Binnen een week was zij totaal veranderd en genormaliseerd in haar gedrag. Zij was een vacuümextractie slachtoffer.

Over ALS: de patiënten zijn te recent behandeld voor een beoordeling.

Resumerend
Bovenstaande bevindingen zijn zeer ernstige aanwijzingen dat wij hier met een oorzakelijke therapie te maken hebben die onnoemelijk veel leed en kosten kan voorkomen. Ook de forensische kanten zijn belangrijk. De diagnose schizofreni is geen nat vingerwerk meer, maar een kwestie van een scan en aansluitend een MRI. Die scan vindt U hierbij: een linkszijdige F.C. Duidelijk is het naar links weggetrokken tongbeen te zien voor C3.

Combinatie afwijkingen B en C homolateraal